ماجرای عراق چیست؟
جریان سیاسی شیعه پس از انتخابات مجلس عراق به ۲ جناح صدر (به زعامت الصدر) و چارچوب هماهنگی (به زعامت العامری و المالکی) تقسیم شد. انتخابات در مهر ۱۴۰۰ برگزار شد و هدف، تشکیل دولت عراق بود. این پروسه به دلیل عدم همراهی جریان صدر با چارچوب هماهنگی (اطار التنسیقی) تاکنون به نتیجه نرسیده است.
یکی از مهمترین دلایل عدم همکاری اختلاف دیرینه مقتدی الصدر و نوری المالکی بود. سال ۲۰۰۸ بود که نیروهای جیش المهدی (شاخه نظامی منحل شده وابسته به صدر) با دولت المالکی درگیر شدند که معروف شد به نبرد بصره. این نبرد با میانجیگری تهران خاتمه پیدا کرد ولی گویا خصومت المالکی و صدر سرجایش باقی مانده و خود را در سال‌های ۲۰۱۴ و ۲۰۲۲ نشان داد.
جریان صدر خرداد ۱۴۰۱ در پارلمان عراق پس از ناکامی در روند تشکیل دولت صدری، به دستور مقتدی دست به استعفای دسته جمعی زد و خیابان را محل حل منازعه با رقبای شیعه خود قرار داد. حربه‌ای مسبوق به سابقه که در سال‌های ۲۰۰۸ (دوران اشغال عراق)، ۲۰۱۶ (دوران سیطره داعش بر قلمروی غربی عراق) و ۲۰۱۹ (موسوم به اعتراضات اکتبر) از آن بهره برده بودند. جریان صدر از اوایل مرداد ۱۴۰۱ در محوطه پارلمان عراق تحصن کرده‌اند تا مانع برگزاری جلسه رای‌گیری «محمد شیاع السودانی» برای احراز پست نخست وزیری عراق شوند.
اکنون به نظر می‌رسد که بن بست ۱۱ ماهه انتخاب نخست وزیری عراق با موضع‌گیری شفاف مقتدی صدر به پایان برسد و دولت عراق با انتخاب نخست وزیر تشکیل خواهد شد.
برنامه جنگ شیعی – شیعی در عراق پس از شکسته شدن کمر جریان تکفیر در دستور کار قرار گرفته است. طراح فتنه انگلیس و هدف نهایی تجزیه عراق به ۳ اقلیم کردی، سنّی و شیعی است. دلیل عاملیت لندن این است که نهادهای اطلاعاتی انگلیس شناختی بی‌نظیر از خاندان‌های مطرح شیعه طی ۱/۵ قرن اخیر دارند. امّا فتنه انگلیسی در آستانه اربعین حسینی شکست خورد.
